Quand’ jero pòver
Quand’ jero pòver, la sèra Pare- Grand radunava le
maraje ‘n tal rël d’là stala e lì i
fasija la cönta, ën l’ öra e jerö Pòver ma i veij ero rispetà e i cavèj
bianch vardà con tëmma e rispet.
Ôr che a l’han portan-e la “
CIVILTA’ I veij ven-o sberfià e tratà come fujso d’ balengo anche dai morfeij cha l’han n’ cor la gran-a al cul.
Ma n’ l’ ora e jero pover- A bastavan dòi bicei d’
vin bon , n’ pò’ d’ bagnet d’ ancioe, ‘na
messa micha d’ pan
E l’era subit festa, n’ ti oberge sentij cantè cha l’era n’ argal, sentij c’ ha l’era festa!!. N’ coej che soma
rich :
Foma i garson da
Gioanin Lamiera , beicoma le folerià d’la TV e la duminica
n’ vece da trovese d’nans la gesia toti
n’ sema a fè nà ciaciarà , pioma la machina , foma la coa per sinquanta mija, e quandi tornoma a cà soma pì
strach d’ quandi soma partì. Ma
perdoneme ! Custa le la “ CIVILTA’ !!!
“ la “CIVILTA’ cha l’an pörtane da n’ Merica
e che i taron son orgoglios da veijne
imponù. Ma quandi jerö pover se
l’anada andasia mal s ‘fasia la fam ;
Ôr Gioanin an dà na stisa tuti i
mèis : e noi pensoma d’esse rich, arsan vagnà con sudor , travondënd d’ merda ,
n’ superbì e sbèrfià da d’ ignorant cha spuso n’ cora d’ portigal e d’ boch meuscià
n’ sema..Poej la sera quande torni a cà ,la boleutta d’là luce , dal gas, dal telefono l’
an ciuciate tut tò giornal. Haa ! ma
ora soma rich !!!.
L’ pan lò
fan con ‘l giss , le tomatiche son d’ ” plastica”, l’ cicin le mèi pà mangelo
e l’ vin lè fajt con la povèr.