Quand’ jero pòver

 

Quand’ jero pòver, la sèra  Pare- Grand  radunava le maraje ‘n tal  rël d’là stala e lì i fasija la cönta,  ën l’ öra  e jerö Pòver ma i veij ero rispetà e i cavèj bianch vardà con tëmma e rispet.   Ôr  che a l’han portan-e la “ CIVILTA’ I veij ven-o sberfià e tratà come fujso d’ balengo anche dai  morfeij cha l’han n’ cor la  gran-a al cul.

Ma n’ l’ ora e jero pover-  A bastavan dòi bicei  d’ vin bon , n’ pò’ d’ bagnet d’ ancioe, ‘na  messa  micha d’ pan

E l’era subit festa, n’ ti oberge sentij cantè  cha l’era n’ argal,  sentij c’ ha l’era festa!!. N’ coej che soma rich :

Foma i garson da  Gioanin  Lamiera  , beicoma le folerià d’la TV e la duminica n’ vece da trovese  d’nans la gesia toti n’ sema a fè nà ciaciarà , pioma la machina , foma la coa per sinquanta  mija, e quandi tornoma a cà soma pì strach  d’ quandi soma partì. Ma perdoneme  ! Custa le la “ CIVILTA’ !!! “ la “CIVILTA’ cha l’an pörtane da n’ Merica  e che i taron son orgoglios da veijne  imponù. Ma quandi  jerö pover se l’anada andasia mal s ‘fasia la fam ;  Ôr Gioanin an dà  na stisa tuti i mèis : e noi pensoma d’esse rich, arsan vagnà con sudor , travondënd d’ merda , n’ superbì  e sbèrfià da  d’ ignorant cha spuso n’ cora  d’ portigal e d’ boch  meuscià  n’ sema..Poej la sera quande torni a cà ,la boleutta  d’là luce , dal gas, dal telefono l’ an  ciuciate tut tò giornal. Haa ! ma ora soma  rich !!!.

L’ pan  lò fan con ‘l giss , le tomatiche son d’ ” plastica”,  l’ cicin le mèi pà mangelo  e l’ vin  lè fajt con la povèr.

Ma  costa  a  lè la “ CIVILTA’ “

 

 

Torna a cà