Vers Magg Pare grand a stacava ël beu a la slòira e mentre Madlinòt a lo mnava për la cavëssa tacavo a lauré ël camp dnans a ca , barba Gian a rusava përché a 'l avia por che s' féjsa mal ormai era pì - nen an giovnòt e sarìa bastà n' scart ëd la bescia për feje ad mal ma chiel savìa còsa as fasìa , ël beu 'l avia anlevaslo chiel , lo ciamava për nòm e chiel a scotava i comand , Pare grand picava nen le bescie , ai rusava come ad masnà e se pròpi a vusio nen scoté anlora a picava ël baston për tèra , ràire le volte che avejsa picane quaidun-a , ai vusìa bin a soe bestie , i rispetava come creature 'd De , Pare grand ,e lor a smijava lo savèjsso, a 'lera mai capità en tanti ani che ij-a veiso faje ad mal .
Ël beu caminava pian ma sicome a ralentava sempre d pì, parin tnisia ën man 'na cana con na bròca a la sima e quandi ralentava tròp lo tocava e chiel a s' arpijava , al travaj era grev e avansava pian pianòt , ma lor avio nen pressa minca tant as fërmavo a l' ombra d' en moré bèivjo na volta 'd posca a boravo ël beu e poej a s' arpiavo, avrìo butaje fin-a a neuit . Quandi tornavo da scòla mi 'l Pinòt e 'l Ceser Parin 'l avia lauralo quasi metà barba Bascian pen-a finì i travaj nt' la stabi era 'n dàit a de ël cambi a Madlinòt che parèj era n' dàita pronté disnè , quandi Pare grand era strach barba Bascian e ij dasìal cambi a men-e la slòira , cò barba vusìa bin al bescie e prima ëd pié la slòira an man an dasia sempre a parleje al beu e deje na gratà an sal teston , chièl quasi a capijssa a cercava 'd deje na sbërlëccà .Quandi es fërmavo barba a passava la man sota ël giov për vëdde che ij fèisa nen mal e che je spléjsa nen 'l gropon , vers neuit a riusijo a finì e as ritiravo a ca strach ma sodisfàit , prima còsa a ciadlavo ël beu , barba aj portava un o dòi barachin d' eva për borelo e apress an mess barachin d' sfarinaje d' òrdi , ad melia e sëmmolin e 'd brèn, për argaleje al cheur dòp ël dur travaj dla giornà.
a l' indoman l' avrìa èrpià , e apress , fàit con la cavija an përtus a man , butavo na gran-a ad melia minca doe branche, ma chëstì a l'era poej n travaj për noi gòrba , che essend nen tant grev avrìo nen pistà -sà tant ( e a l'era 'dcò na scusa për nen andé a scola).
Ël beu a l' era stàit ciamà : " Belo" fin da che era nassù , parin , l'avia vist che era ëd fasson e ora che avia quasi tre ani e l' era na montagna ed mùscoj e d' cicin , era stàit sanà da cit e pen-a le stàita ora l' a caminà a colatelo stacandlo prima con na mon-a poej da sol. Pare grand ,ël bocon pi bon a lo goernava sempre për chiel ,anche se a l' era già gròss, durant i travaj pi gròss e grev , quandi laurava dala matin a la sèira tuti i dì , ai dasìa fin-a 'l làit mëscià con ëd brèn e 'n paira d' euv rot 'n drinta , la mula la tnisìa për travaj pì leger come tiré ël biròcc quandi carëttava o quandi andasìa a porté la drugia n ti camp , ma chiel : Belo quandi era stacà a la slòira a molava nen , bianch , ver fasson piemontèis , doe cheuse da fe por , 'n gropon quatà da pèi gris , come anche je spalòt , a volte ij tramblavo fin-a i mùscoj da lë sfòrs , ma cedìa mai , epura a l'era così pasi che anche Madlinòt a lo mnava për la cavëssa , barba Bascian tute le matin pen-a finì 'd ciadlé le bescie 'n tla stala a lo strijava , dëstacandje le catërle e poej a lo brossava fin-a feje ven-e lucid 'l pèj , chiel virava so teston e cercava ad deje na bërlëccà , fòrse për ringrassielo a mòda soa .

Chissà se i motor dël dì de cheui fan la stessa còsa?