Për coi ch’à parlo da festa



Lë s-ciòp

An tal grané, pendù an cròch , tant àut che ij riverso nen le maraje a ij era pendù në s-ciòp che devia esse motobin vej. Ël can a morsèt montà da fora , a strensìa an cor n' a scaja ad pera e la cròssa d' bòsch travajà l' avia doe mostrin-e d' assel faite con ël ponson an doa a ij era disegnà n' impronta . Noi curios 'me ëd galin-e n' sima ne liamé e l' avìo cercà vàire volte da 'n delo dëstache dal cròch , sensa mai riveje. Cola sèira decidìo ëd ciameje a Parin përché a 'l era lì.
Pare-Grand era sempre content ëd parlé dle stòrie ëd soa famija ëd soe gent.
La stala as giontava con la cusin-a travers n' uss ëd bòsch e la sèira es riunìo n tle stabi, sfrutand 'l calor dle bestie e stasìo n'una orëtta tuti n' sema
" Col s-ciòp lì avia avulo me Pare - Grand da 'n disertor d' l'esèrcit 'd Napoleon , che rivà a soa grangia ferì e afamà , chièl l'avia ospitalo e giutalo arpiesse e poej ij avia daje n' cialedal ( come lor a dijo l' miche d' pan) e 'na cossa d' picheta për finì l' viagi ,chiel për riconossensa ij lassava lë s-ciòp en cambi. Me Pare -Grand lo dovrava a cassé dë sfròs , anlora la cassa era riservà a ij e sgnor , ma chièl avia ' na fomna e ses d' masnà ël mëssé e la madòna e n' bocon d' carn era n' lusso për la gent pòvra dle valade. Tantopì che a l'era proibì ai barbèt avèj a che fé con i criscian. "Ma le cartatoce ën té ij catava alora? " Aj ciamava Pinot
Parin , riend : " ma a ij butavan pa 'l cartatoce lì n drinta ! "
"Noo! E alora come fasìo ?"
"Pare-Grand pistava n' tal mortè, d carbon , ëd Sorfo dle vis, al salnit , col c' ha fioriss an sle muraje, a lo ras-ciava con na ciapela e lo cujìa an ten tupin , la ròba an dava pistà un-a a pr'un e apress ampastava tut con an pò d' eva e apress butava sta papëtta a suve al sol , poej la sfrisava a tochèt e l' ardrissava an ten boch con ël becuss bin samblà , quand duvìa carié al tron ; na butava 'n dial , poej 'n toch ëd filandre për ten-e la poer , poej la bala da s-ciòp ,e torna ëd filandre për ten-e tut , poej con la bachëtta a samblava tut bin n' cana , cand devia sparé a tirava su l' can piava bin la mira e buun !!! "

"E për fé la bala da s-ciòp , come fasìa ?"
"L' disertor 'j avia lassajne n' pòche e chièl l'avia fàit në stamp con ëd tof , për parej a cujìa sempre la bala veja la fasìa fonde e la colava an tle stamp, ëd volte su an tle gave dla pera as trovavo ad toch d piomb dle min-e chiel lo giontava a col ch'a l' avia già."
" Parin ma spara 'n cor ? provoma ? " - Mi lej dije
"Preuvje pà ne! Ch'a te sciòpà an sal muso ! A saran almeno quarant'ani c' ha spara pi , fin-a i tedesch a l'han vardalo e poej l' an lassamlo sté lì.
" Parin còsa fasìo ambelessì i tedesch ?"
"Adess basta a le tard ! tuti a dreume v' lo conto 'n aotra vòlta ."

'l nini

 torna a cà