Lë s-ciòp
An tal grané, pendù an cròch ,
tant àut che ij riverso nen le maraje a ij era pendù në
s-ciòp che devia esse motobin vej. Ël can a morsèt montà
da fora , a strensìa an cor n' a scaja ad pera e la cròssa
d' bòsch travajà l' avia doe mostrin-e d' assel faite con
ël ponson an doa a ij era disegnà n' impronta . Noi curios
'me ëd galin-e n' sima ne liamé e l' avìo cercà
vàire volte da 'n delo dëstache dal cròch , sensa mai
riveje. Cola sèira decidìo ëd ciameje a Parin përché
a 'l era lì.
Pare-Grand era sempre content ëd parlé
dle stòrie ëd soa famija ëd soe gent.
La stala as giontava con la cusin-a travers n' uss
ëd bòsch e la sèira es riunìo n tle stabi, sfrutand
'l calor dle bestie e stasìo n'una orëtta tuti n' sema
" Col s-ciòp lì avia avulo me Pare -
Grand da 'n disertor d' l'esèrcit 'd Napoleon , che rivà
a soa grangia ferì e afamà , chièl l'avia ospitalo
e giutalo arpiesse e poej ij avia daje n' cialedal ( come lor a dijo l'
miche d' pan) e 'na cossa d' picheta për finì l' viagi ,chiel
për riconossensa ij lassava lë s-ciòp en cambi. Me Pare
-Grand lo dovrava a cassé dë sfròs , anlora la cassa
era riservà a ij e sgnor , ma chièl avia ' na fomna e ses
d' masnà ël mëssé e la madòna e n' bocon
d' carn era n' lusso për la gent pòvra dle valade. Tantopì
che a l'era proibì ai barbèt avèj a che fé
con i criscian. "Ma le cartatoce ën té ij catava alora? " Aj
ciamava Pinot
Parin , riend : " ma a ij butavan pa 'l cartatoce
lì n drinta ! "
"Noo! E alora come fasìo ?"
"Pare-Grand pistava n' tal mortè, d carbon
, ëd Sorfo dle vis, al salnit , col c' ha fioriss an sle muraje, a
lo ras-ciava con na ciapela e lo cujìa an ten tupin , la ròba
an dava pistà un-a a pr'un e apress ampastava tut con an pò
d' eva e apress butava sta papëtta a suve al sol , poej la sfrisava
a tochèt e l' ardrissava an ten boch con ël becuss bin samblà
, quand duvìa carié al tron ; na butava 'n dial , poej 'n
toch ëd filandre për ten-e la poer , poej la bala da s-ciòp
,e torna ëd filandre për ten-e tut , poej con la bachëtta
a samblava tut bin n' cana , cand devia sparé a tirava su l' can
piava bin la mira e buun !!! "
"E për fé la bala da s-ciòp , come
fasìa ?"
"L' disertor 'j avia lassajne n' pòche e chièl
l'avia fàit në stamp con ëd tof , për parej a cujìa
sempre la bala veja la fasìa fonde e la colava an tle stamp, ëd
volte su an tle gave dla pera as trovavo ad toch d piomb dle min-e chiel
lo giontava a col ch'a l' avia già."
" Parin ma spara 'n cor ? provoma ? " - Mi lej dije
"Preuvje pà ne! Ch'a te sciòpà
an sal muso ! A saran almeno quarant'ani c' ha spara pi , fin-a i tedesch
a l'han vardalo e poej l' an lassamlo sté lì.
" Parin còsa fasìo ambelessì
i tedesch ?"
"Adess basta a le tard ! tuti a dreume v' lo conto
'n aotra vòlta ."
'l nini