Steo ël sabioné
A lo disìo Steo ël sabioné a stasia an tle basse de Stura t' na baraca faita con i mon cujì an tle dëscarie , ampastà con ëd pàuta e pòca caussin-a , avia na fomna e quat masnà , possand sò barcon con la ponta a rimontava al Pò fin-a aj sabion poej stacà ël ponton con an soastr tacava carié ëd sabia e giàira con la pala fin -à a cand quasi sò ponton tacava ambarché aqua . poej sfrutant la corent c' à lo possava , a lo mnava , pian ,tnisendlo al largh con la ponta vers val , vers San Mò , s' avsinava a la riva , e lì dòp avèjlo stacà an pal bin piantà an tal fond e butalo bin an contra la riva e tacava dëscarié la sabia an ten baron andoa i teracin sarìo andàit a cariela për portela an si cantjè , aj la pagavo a cartonà , vivìa ëd sabia ëd giàira Steo e soa famija , al bòsch rancà da l' eva arlongh le rive, aj servìa 'n visché la stua , la sèira al calé dal sol a seurtja con soa barca e tapava al filar , la matin apress avrìa tiralo su procurand al pèss për tuta la famija . La dumica as butava la muda da spos , al capel , e andasìa a mëssa , passava n' ora a l' òsto a gieughe a carte .'l nini