A jera staje na volta , an tla pian-a an pais doa ogni
prevòst arsistija nen ëd pi d' en mèis , al Vësco ëd Coni
avia cercà ëd mandé i pi giovo e galarù an të 'l pais , ma
apress pòch temp tornavo con la coa an mes le gambe . An dì ,
an sò ufissi a le rivaje an prevòst avanti an t' ij agn con sò
cotergion nèir fin-a ai pé , so capel a tre ponte da andoa
surtìo ij cavèj bianch , en man sò lìber dla mëssa , al
Vësco lo fasìa seté e i ciamava al motiv ëd soa visita : << Jeu savù dël pais dla pian-a andoa gnun a resist ëd pi d' en mèis>>ai
disìa. << Ma no ! Don Francesch peuss pa mandeve la giù an mes ai luv , lagiù 'l an fàit scapé ëd giovo , conta còsa ëd faran a ti che ëd sèi vej>> Ma Don Francesch aj mostava sò Vangel e ij disìa << Përdoné me ardì , ma Nòst Sgnor avia avertine che sarìo 'n dajt an mess ai luv , ma là cò dit che se avèj-so avù an pòch ëd fede avrìo tramajrà anche le montagne , conta, fe scapé i luv>>.
Pèr parej al Vësco dìsarmà aj concedìa da andé lagiù ,
mach a lo fasìa compagné da an preivòt giovo për porteje le
valis con sò bataclan . Rivà a la stassion , calavo dal treno ,
an mess 'na piasa veuida ,bujenta dal sol e desèrta , sen
caminava , curv sota l pèis dle primavere t-nisènd an man soa
borsa , mentre ël preivòt a lo seguìa a pòchi pass , rivà
ëd dnans a l' oberge , andoa i sòlit fagnan bon a gnente ë
stan tut al dì a perde temp , pontajà a la ciambran-a dl' uss ,
don - tre as avsinavo , so focòl ross al còl e la camisa
des-botonà << andoa ëd vas cornajass !>>Ai disìa col ca smijava al cap con n' ardiman
ambastì për fè colp an sima a ij àutri . Sùbit al preivòt
antërvenija cercand ëd difende Don Francesch << Stiamo andando alla parrocchia>> ma 'l bon a
gnente sùbit a lo butava a tase con ëd parolasse: << Ma va caghé balengo , e parla da mincadì ,!!! Ansi , sta pròpi ciuto ! Lassa parlé 'l vecio balòta !!>> Don
Francesch lo vardava da la testa ai pé e poej aj disìa : <> e
mentre la maraja lòfia a sghignassava al tipo as comensava a fe
stra ai doi . Rivà dnans la paròchia a jera già an baronèt
ëd paisan che pen-a vistlo ai disìo sùbit sensa gibore : << vardé che sì , seve nen ël bin vnuit , ansi se fareve nen pieuve quand an serv e fe sol quand an fa còmod ëd tocroma via a son ëd bastonà>>
a comensava un , mentre ij àutri ai dasìo man fòrt . Già ël
preivòt tacava a tramblé , ma Don Francesch , sensa tëmma aj
rëspondìa : << Or se përmëtte von a dreume che son strach do viage , doman matin apress Mëssa Granda , ve speto tuti an canònica che combinoma come e cand , fe pieuve , va ben ?>> E mentre la gent restava antërdoà da soa
rispòsta chiel intrava an sacrestia e posà sòi ambaradan për
tèra as cogiava an sal let e se andurmìa , al seugn di giust ,
mentre al preivòt , as cogiava ma trovava la neuit talment
fosonanta ,che as virava ëd sà e dlà manch sarand 'n euj . La
gesia për tut ël temp era stàita tenùa polida da certe
bisòche che avio lassà gnanca fërmé la poer e l' autar era
lustr come se fin-a al dì prima fussa staje al prevòst . La
matin apress a Mëssa Granda la gesia era pien-a ëd curios che
dëscutìo an sle paròle sentùe al di prima . Finìa la Mëssa
, prima ëd dé la benedission ij arcordava ëd trovesse an
sacrestia , e për parèj a fasìo. Don Francesch setà an sla
poltron-a , i paisan ero an pé da dla dal secreter , e chiel ai
vardava con sòj euj ëd giassa , stërmà da ij véder dle
barìcole, << alora come l' eve ciamame , lunes , màrtes,e mèrcol , fareù pieuve , va bin për vojàutri ?>> a ciamava -- << No! No!>> Rëspondjo an paira sburdì : << e l' oma òrdis a tèra , almeno an paira ëd dì che lo portoma via , poej si ca serv!>>
<< Alora e foma : giòbia vënner e saba>> a proponìa Don Francesch << No ! No!>> disìa 'n aot << mi jeu da fné>> , e tacavo
a dëscute tra d' lor . << Bo ! Bo! Jeu capì>> a disìa,<< alora e faso pieuve la sman-a che ai ven>> << E no!>> Disìa naot << mi lej da taché i gran>>.
Anlora aosand-se an pé e aosand la vòss come se fusèjsa
anrabià aj disìa :<< Ben ? Alora buteve dacòrdi tra vojàutri e apress ven-e peuj da mi ; fin-a an l' ora vnime pi nen a m' bëttè che veule la pieuva,>> e durbend l' uss ai fasìa seurte mentre
tra ëd lor as se scagnisavo . Pen-a la gent era fòra , as
voltava grignand vers ël preivòt e i disìa:<< sta tranquil ej vëdroma mai pi ven-e ciamé ëd cangé 'l temp a sò gust . Sas-tò cò le la sagëssa? Ai disìa al preivòt << Salmon a dis : la conossensa e la sapiensa butà an pratica>> E da cal dì
lì mai pi gnun a le n' dàit a ciamé la pieuva o al sol al
prevòst. E pen-a caidun a mensionava che i prèive ero pa bin
vist an tal pais , chiel con so ardiman ai ciamava : << vës-to fé pieve? Lass mach da dilo !!>> 'd
sicur hai butava a tase , për tëmma che se al prevòst vèissa
fàit pieuve për colpa soa , ëd sicur caidun sarìa piasla con
lor.