La bluëtta °°°°°°°°°°°°°quadernèt a cura dë l' nini

Quaidun 'd sicur as ciamrà ël motiv d en nòm così curios : " la bluëtta " visadì ca fior di camp che an italian a dijo "fiordaliso " col bel fior bleu che argalava la vista , mëscià ai papavér ,'n ti camp 'd gran di nòsti Grand.

La bluëtta a le giamaj sparìa , massà da ij prodòt chìmich , oh quanta smensaija 'd bluëtta , mulinà 'n sema al gran e loma mangià quandi ël pan e lo fasìo 'n ca nòste Mare grande , buratà 'd farin-a 'n sima 'l erca e peui cheuit 'n tal forn a bòsch scaodà con fassin-e d' gassija , pien-e de spin-e .Or la smens ven catà bele pronta , e i " diserbi " a l' an falo perde , 'l pan che smija 'd giss e lo pioma dal panaté già bele fàit . Anlora le sue smensaje passavan travers i crivej e continuava sua rasa , quante volte, Mare - granda ala prima cujìa ij arbut giovo da buté 'n tla mnesta .

A le 'n pòc come noi piemonteìs che soma 'n camin che es perdoma sotrà da usanse , lenghe forëstere , e còse estransère a nòsta coltura e tradission . Ma e loma la speransa , ultima a meuire , come la bluëtta as salva n' certe mire nen tant batue dal progress. Anche nòsta coltura a peul salvesse se s - lasseroma nen ciapé tra le maje "dal basta che - sia ". che oramai a le la costumansa dla magioransa 'd nòste gent : 'n mal dël miserere che a là giamai anvelenà tuta la nòsta siviltà , piemontèisa e nen..

Dėsvijte piemontéis