La borgà d’ S.
Giaco a fasja , manch a dilo, la festa patronal a S. Giaco.
N’ tut a jera si e nò des cà quat a l’ero visin a barba Second,
e magna Catlin-a le autre ero spatarà per la campagna n’ mes a jauti-n.
Ma ai rivavo da tute le part d’ fieuj e d’ fije per l’ ocasio-n d’la festa.
Già quëi
dì prima ai rivava i giostrè con la giòstra
d’le caden-e , i ciarlatan con sò carto-n coatà dal tendo-n
e tirà da n’ caval che fasio d’cò girè pèr
la piasa , tut bardà d’ fiochèt, e poej anche l’ bal a palchèt
.
Già apres-
mesdì d’la duminica ij sonador cominciavo a sonè
ma pròpi la duvertura era vèrs sèira, le mare compagnavo
le fije a vardè a balè , e i fieuj giravo da una a l’autra
a ciameie d’ balè, cuai mariòjra n’ cèrca d’en partì
, duciava un o laut ; poej se la mare a disja pà nèn
a montavo n’ sël bal , lì ai fasio n’ timbèr n’ sla
ma-n parej l’ero a pòst tuta la seira.
A jera n’a fiettin-a
d’ mia età cha stasija al “Rocass”, n’ ciabòt a mes’
ora da cà d’ barba Second , l’era tuta n’à lentìja
con i cavèj ross , doe tërse che ai calavo n’ sle spale n’
faudalin reusa con le fior e n ‘ corpètin fait al crochèt
. Sës ciamava Barbrin-a, pèr man a soa mare a vardava cò
chila i grand a balè . E mi .... vardava chila. Parin a scotava
la fissa sonè quasi n’ bajà e sveddia che cha frisija
e i caponava la pèl , resistia nen tant, pen-a
tacavo “ la monfrin-a “ ciapava magna Catlin-a che për
l’ocasion a l’era butase la vesta d’là festa , e saotava n’ sal
bal. Vèramènt Parin l’era pì a sua misura arcausè
i fasoei e sapè la melija ma fasia l’ sò mèi
.
L’ Minòt e
l’ Tromlin a randa mì ‘n molavo nèn, vusio a tuti i
cost n’dè tirè con l’ fusil d’le nate, e mi n’ vece vusia
stè lì a vardè balè, ... bè ,
pi ò meno , n’tant che vardava, e gabalisava come fè
a n’ vitè Barbrin-a ,
Barba Second chè
l’era n’ filon , l’avia capì e s’basandse a la mira
d’ mia oria am disija : " bèicha che bela matòta
.. ciamie se bala,”- n’ tant l’ Ceser el Tromlin , n’ tiravo pèr
l’ brass. e mi :--“ laseme stè che Pare –Grand poej
‘m reusa!. ( busiard) veul che ston-a per man
a barba Second ! ( doe volte busiard)” Alora n’ rabià
l’ Tromlin piand l’ Minòt për n’ brass n’ respondia
:-“ va caghè ! gadan ! “. Pen-a slontanase barba Second
an dis an t ‘ n’ orija: -“ daicor!
“ – A lora mi tot ross come n’ biro con n’ fil d’ vos , ausinandme
ai disija :” Barbrin-ad’ bali con mi?- Chila
mnisènd pì rosa d’ mì , vardand soa mare con
coi uijon , che mi me smiavo i pì bèi dèl mond , fasend’se
cita aij disìa a soa mare :-“ pëss !!!! “-
pasavo n’ paira d’ second che me smiavo ani, quasi lavria sprofondà
pensand che ij disèìsa d’ nò, e vardava la màre
: n’ dono-n grad e gròss , me smiava d’ ese n’
cù pì cit : a la fi-n :- “ Va ! Ma chala nèngiù da sola !Nè! ” Contènt come n’ dòi
sòld la piava për ma-n e montavo n’ sal bal, l’ padro-n
n’ fasìa l’ timber ma n’ fasìa gnanca paghè ; mi ciapava
Barbrin-a tra i brass e n’ pò pistand i pè a chila
e n pò n’ trapand-me n’ti mèi la portava n’ mès al
bal , ma nen tant n’mes ,se des nò, l’ Minot e l’ Tromlin
‘n vedio nèn , n’tant i vardava con la coa d’ l’ oeij : ---
a l’ero a pòchi metèr dal bal e cicavo da mëire
, mi l’avia trovà la gognin-a , ! Lor stejso pur a tirè
le nate ....
