Racontavo i vej che a Turin n' tèmp, l' Papa l'avia mandà n' inquisidor për cèrchè coi che n' vece d' benedì Nost-Sgnor lo bestemiavo , l' ero i tèmp che l' Rè n' fasja la guèra perchè pènsava che noi Barbèt fuiso nèn criscia-n . Tanti ebreo pitòs d'ese procesà për avèi masà Nost-Sgnor preferio rineghese , fese criscia-n e donè tut l' arsan e i bin a la gesia. N' ebreo scapà da Turin , dòp long peregrinage a rivava a Non , e sì , vist che gnun lo cognussja andasja dal prevòst e i ciamava d'ese batesà l' prevòst ai disia che lavrija duvù donè a la gesia tute soe richësse ma chiel ai respondija che l'era pa posibil përchè a l'era pòver, e lo giurava n' slà Bibbia ; l' prevòst 'j creja e lo batesava. Chièl sfèrmava a vive a Non , mach che la gènt sospetosa , lo t'nisja d' oej e notava che l' saba travajava maj , lo disja al prevòst , e chièl mandava a ciamè l' inquisidor, l' ebreo mangià la foeja , dòp vajre gabalisè n'a dimostassion da dè haj pajsa-n e al prevòst, a catava n' boco-n d' tèra e fasja costruve n' pilo-n , poej n'ha neuit scavava 'na tampa sota e stërmava tut sò arsan . N' sima le cuat faciade fasija piturè d' figure criscian-e , ma n' t'èn canto-n a jera an disègn c'à indicava la posision n' dova scavè pèr trovè l' tesòr. L' inquisidor quand l'è rivà , vist l' pilo-n , e le piture , s' argalava pitòst , lasava stè l'ebro, e tornava a Turin . Ma Nost-Sgnor, c' ài pias pà ese pià n' gir , fasja ven-e n' temporalass, con tanta d' col' eva che smiava n' fium che cuasi cuatava l' pilo-n , dòi dì dòp, l' tèmp s' arlevava , mach che d'là marcha de n' doa a jera soterà l' tesòr : gnancha pì l' ombra ; l' ebro , cèrchoeù n' pès d' arcurdese la mira , ma l'ha mai pì ritròvàla . L' tèmp poëj pòc a la vòlta l'à cancelà anche le piture , e d' c'ò la risadura. Ora a je mach pì i mo-n bele plà. 'Na volta , un chà l'avia l' don , l'è riuscì a "vëdde" doe piture : Slà faciada vèrs i camp, de' dsora : n' hom n' ginojà , con 'nà vesta a frange e le sandole n' tì pè, le ma-n gionte , ch' a prega d' nans a 'na cross n' sima n'a montagnòla d' tèra n' vece n' s' al fianch dè snistra , n' bass n'tal quadèr pì cit : n' calice con n' ostia con tuti i rag pèrchè a l'e consacrà. .
